editorial

Γειά σας, είμαι η Iris και βρίσκεστε στο προσωπικό μας ιστολόγιο.
Και λέω "μας" γιατί εδώ έχουν όλοι λόγο. Εγώ μπορεί να καταθέτω τη σκέψη και τις απόψεις μου, εσείς όμως έχετε κάθε δικαίωμα να διαφωνήσετε. Αν έχετε δε και τρανταχτά επιχειρήματα είμαι έτοιμη να τα ακούσω.
Ετσι κι αλλιώς το καφεδάκι μας πίνουμε ανταλλάσσοντας κουβέντες...δημιουργικές, έξυπνες και ξύπνιες.
Κι όπως κάθε παρε-ίστικο ταξίδι, έτσι κι εμείς θα σουλατσάρουμε απο το ένα θέμα στο άλλο, γιατί είμαστε μέσα σε όλα!

Καλές ημέρες
Iris

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ ΤΑ ΑΞΕΣΟΥΑΡ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΑΛΥΣΙΔΩΝ!






Πήγα λοιπόν και γω μια βόλτα στην αγορά για τα Χριστουγεννιάτικα δώρα μου. Ψιλολόγια ήθελα δηλαδή να αγοράσω. Μπήκα σε κάποια απο τα καταστήματα που πουλούν αξεσουάρ. Θυμόμουνα δε, ότι κάποτε είχαν καλούτσικες τιμές. Ε και φαντάστηκα ότι τώρα με την κρίση οι τιμές τους θα είναι καλύτερες...Η φαντασία μου τα φταίει όλα! 
Να γίνεται εντωμεταξύ χαμός μέσα. Ολες οι ηλικίες μαζεμένες σε ένα μαγαζάκι 10 επί 4. Το μέτρησα κι όλας, έτσι απο περιέργεια.
Μπαίνω λοιπόν και χάνομαι κι εγώ ποδοπατώντας και σκουντώντας μέσα σε ένα λαβύρινθο απο αξεσουάρ. Πάω στο στάντ με τα κασκόλ και τα σκουφιά. Στυλ πλεκτό, σαν αυτά που μου έπλεκε η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή σε μια ημέρα. Τσάκα τσάκα. Μόνο που εκείνα ήταν ολόμαλα. Γιατί αυτά που έβλεπα (πάντα κοιτάω τη σύνθεση για να μη με πιάνουν κότσο) έλεγαν 100% ακρυλικό και made in china! Τέλος πάντων λέω, φτυνά πρέπει να τη βγάλουμε φέτος, και ψάχνω για την τιμή. Και τότε ήταν που ανέβηκε η πίεση μου 19! Πόσο λέτε να έκαναν; Κασκολάκι και σκουφάκι ακρυλικά; 39 ευρώ το ένα και 30 το άλλο! Καλέ με 70 ευρώ παίρνεις δερμάτινα παπούτσια ! ΕΛΕΟΣ! 
Τα παρατάω λοιπόν και πάω σε ένα απο αυτά τα μαγαζάκια του "συρμού" με τους πάγκους έξω κλπ, όχι μακριά στην ίδια περιοχή δηλαδή. Μη σας πω ότι βρήκα ακριβώς το ίδιο σέτ με 15ευρώ! Ακρυλικό μεν, made in China μεν, αλλά τουλάχιστον πληρώνεις ότι παίρνεις! 
Και μετά αναρωτιόμουνα στο δρόμο, τι κέρδος άραγε να βγάζουν αυτοί οι "σφάχτες"...Αν το άλλο μαγαζί πουλούσε το ίδιο προιόν με 15 ευρώ, σίγουρα θα ήθελε ένα δεκάρι κέρδος, ή κάπου εκεί τέλος πάντων. Οπότε η τιμή που πουλάει ο κινέζος θα είναι ας πούμε το πολύ 5 ευρώ, βάλε και τους μεσάζοντες και τους φόρους ανά κομμάτι 8 ευρώ και το ενοίκιο και λειτουργικά έξοδα, άντε βαριά βαριά 10 ευρώ. 
Με λίγα λόγια ο ιδιοκτήτης της συγκεκριμένης αλυσίδας που πουλούσε το κασκολάκι και το σκουφάκι 70 ευρώ βγάζει απο μας τα κορόιδα 50-60 ευρώ καθαρό κέρδος απο κάθε κομμάτι! 
Οχι κύριε, δεν θα πάρω! Και μακάρι κάποτε να το λέμε όλοι αυτό...

1 σχόλια:

xristiana xristodoulou είπε...

Καλώς σε βρήκα και καλή χρονιά!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Κάτι τέτοια οδηγούν τον κόσμο σε λάθος συμπεράσματα! Εξοργίζομαι κι εγώ με αυτά και δεν καταλαβαίνω... πως φτάσαμε ως εδώ; Πώς επιτρέψαμε σε ασυνείδητους εμπόρους να κλέβουν τα χρήματά μας από την τσέπη μας και πως εμείς μετά βγαίνουμε από τα καταστήματα αυτά χαμογελώντας;
Έχω κατάστημα, και ποτέ δεν ένιωσα πως έχω χρήματα στην τσέπη μου... όλα πηγαίνουν σε υποχρεώσεις, εφορίες και βασικά έξοδα διαβίωσης. πήρα σπίτι με δάνειο, αυτοκίνητο με δάνειο και ψωνίζω μόνο στις εκπτώσεις, γιατί δεν με φτάνουν αλλιώς, και βλέπω άλλους να νοικιάζουν κότερα το καλοκαίρι και να πηγαίνουν διακοπές για 2 μήνες... μακάρι να το μπορεί να το κάνει κανείς αυτό με τον τίμιο ιδρώτα του, αλλά πολύ φοβάμαι πως χρεώνοντας το τόσο πέντε φορές τόσο και κλέβοντας όλους εμάς το κατάφεραν...
Θα προσθέσω κι εγώ λοιπόν ένα μικρό "Φτάνει πια! Εγώ δεν θα πάρω!" κι ελπίζω δίπλα σε αυτό να βρεθούν κι άλλα τέτοια, μπας και γίνουμε ένα κλικ καλύτεροι...